Κάνε ένα βήμα. (Η ιδέα)
Και έρχεται εκείνη η ώρα -η γνώριμη σε όλους μας- που ούτε μπροστά μπορείς να πας ούτε και πίσω. Εκείνη η ώρα που αν αναγκάζόσουν να κάνεις έστω το ένα από τα δύο, το «πίσω» θα ήταν αδιαμφισβήτητα μονόδρομος.
Το «βήμα μπροστά» είναι κάποιες φορές που δεν αποτελεί καν επιλογή, δε μοιάζει καν με εναλλακτική. Βλέπεις, για να κάνεις ένα βήμα μπροστά πρέπει να υπάρχει ένας λόγος, ένα κίνητρο, μια αιτία, έστω μια προοπτική. Και στις μέρες μας, δε συναντάς συχνά τέτοιες.
Κάπως έτσι, μπήκε στο μυαλό μου αυτή η σελίδα, με αυτό το όνομα, με αυτόν το στόχο: την παρακίνηση.
Πόσες ήταν οι φορές που τα πόδια μου λες και κόλλησαν στο πάτωμα και δεν μπορούσα να κάνω βήμα. Πόσες ακόμα ήταν οι φορές που έμεινα εκεί να χαζεύω τα παπούτσια μου και δεν κούνησα ρούπι. Και πόσες άλλες ήταν οι φορές που κάποιος με έσπρωξε, κάποιος με «κλώτσησε», κάποιος με πήρε από το χέρι και με βοήθησε να κάνω ένα τόσο δα βήμα προς τα εμπρός και με «έσωσε».
Αυτό ελπίζω να καταφέρουμε και μέσα από αυτόν τον ιστότοπο. Να βοηθήσουμε, να «ξυπνήσουμε», να ταρακουνήσουμε, να αφυπνίσουμε τον «κακό μας εαυτό». Αυτόν που κουράστηκε να προσπαθεί, που απογοητεύτηκε, που παραιτήθηκε, που πίστεψε ότι «αυτή είναι η μοίρα του», που πείστηκε ότι η παρτίδα χάθηκε. Αυτό ελπίζω να καταφέρουμε.
Και για αυτό θα χρειαστώ τη βοήθειά σας.
Τί λες;
Κάνεις μαζί μου αυτό το βήμα; Το πρώτο;
Μόνο έτσι θα κάνουμε -μαζί- το επόμενο…
Βίλυ
https://kaneenavima.wordpress.com/2015/03/06/
